Van daar naar Hier
Over de herontdekking van onze ware natuur
ISBN: 978-94-93394-55-1
NUR: 728
Prijs: € 24,99
Uitvoering: paperback met flappen
Formaat: 13,5 x 21 cm
Omvang: ca. 256 pagina’s
Oorspronkelijke titel: Face to No-Face
Vertaling: Han van den Boogaard
Omslagontwerp: Erik Thé
Hoe kunnen we de grenzeloze vrijheid die onze ware natuur is daadwerkelijk ervaren?
In Van daar naar Hier biedt Douglas Harding, wereldwijd geroemd als een van de meest invloedrijke mystieke denkers van de 20ste eeuw, een toegankelijke en inspirerende weg naar de ontdekking van onze ware natuur.
Aan de hand van verfrissende, authentieke gesprekken verkent Harding de essentie van ons bestaan, waarbij hij praktische ‘experimenten’ gebruikt om tot een directe ervaring van deze vragen te komen.
Harding ontdekte dat je niet kijkt met of vanuit je hoofd, maar vanuit een onbegrensde Leegte die niettemin alles bevat. Hij ontwikkelde eenvoudige gewaarzijnsoefeningen, die je helpen om je daar zelf ook bewust van te worden en die de kern van dit boek vormen. Iedereen kan zo het ‘hoofdloos-zijn’ ervaren en zien wie hij werkelijk is.
“Zoals de hindoegeschriften zeggen: ‘Zij die slechts naar buiten kijken bevinden zich in duisternis. Maar zij die slechts naar binnen kijken bevinden zich in nog grotere duisternis.’ Het is hun combinatie, de vereniging van het tijdloze en het tijdelijke, die ons heel maakt.”
— Douglas Harding
Recensie
‘Douglas Harding (1909 – 2007) werd geboren in een christelijk fundamentalistische sekte, de Exclusive Plymouth Brethren, een gegeven dat zijn leven zou bepalen. Eenmaal gebroken met dat verleden ging hij op zoek naar betekenis van leven en bewustzijn. Via meditatie en oosterse wijsheid, met name het idee van non-dualiteit, kwam hij op het idee van een ‘hoofdloze toestand’. Hij schreef daarover ‘On Having no Head’ (‘Leven zonder hoofd – Zen en de herontdekking van dat wat is’).
Over dat ‘hoofdloos’ zijn gaat ook dit boek met voorin twee uitgeschreven workshops van Douglas Harding plus een aantal gesprekken met hem. ‘Wat ik ben, hangt af van de plek van waaruit je naar me kijkt.’
Het ik, of daar we het zelf tegen zeggen, is dus een kwestie van perspectief en waarneming. Wie zie je als je in de spiegel kijkt? En wie of wat ligt er achter dat gezicht? Is er een waarneming van een tweede zelf, een ziel? Iets dat wie je ten diepste bent? Een, zoals Harding dat beschrijft, bewegingloos en altijd aanwezig Zelf? Een toestand van het onbewuste dat je bewust kunt waarnemen dus. […]
[…] In een vraag verderop in het boek aan Douglas Harding wordt gevraagd naar ruimte. ‘Eigenlijk kom je erachter dat je de bewuste Bron van alles bent. Met andere woorden, ik ben God waar ik ben. Dat is zo anders dan me voorstellen dat ik een persoon ben.
Harding antwoordt dan: Ja, je hebt drie mogelijkheden.
1. Een ervan is dat ik ben wat de maatschappij me leert over mezelf te vertellen, namelijk dat ik een mens ben, net als degenen die ik om me heen zie.
2. De tweede is alleen maar Ruimte – leegte voor andere mensen, niets dan leegte, een vacuüm dat gevuld wordt met dingen.
3. En het derde is het besef dat er een Hier is. Het komt van buitenaf naar binnen, het is een volkomen mysterie. Maar ik ben Dat.
Met Dat doelt Harding dan op de samensmelting met het zelf en de ziel, of het hogere zelf. Daar is de non-dualiteit. Er is één geheel. En het gezicht achter het gezicht in de spiegel. Het voelbare meer. Het verlangen te zijn.’
Ron van Es op Betekenisboekenclub.com – najaar 2025