De dans van niemand
Een persoonlijke en transpersoonlijke reis op zoek naar vrijheid en liefde
Een ontwapenend relaas van een vrouw die bereid is om alles te verliezen en haar essentie terug te vinden
In De dans van niemand onderzoekt Zoë Joncheere welke trauma’s en aannames over de werkelijkheid haar in de weg zitten om radicaal vrij te zijn, en hoe ze Absolute Liefde kan ervaren als wat ze eigenlijk is. Kan dit samengaan met een liefdesverhaal met een partner, of is een aardse relatie altijd een compromis – en wil ze dat dan nog maken?
Zoë voelt zich gevangen in de muren van haar huis en besluit te kiezen voor een leven zonder vaste woonplek. Over de negen maanden die volgen, vertelt ze in dit boek. Ze komt terecht bij een imker in de Pyreneeën, beleeft een moeilijke maand met een partner op een berg in Andalusië, vindt rust in kloosters, en nieuwe inspiratie in Nepal. Hier en daar wordt ze tijdens het reizen vergezeld door haar jongste zoon, die geen traditionele moeder heeft maar wel veel mag skiën. Wat gebeurt er met hem terwijl zijn moeder deze weg gaat?
Vrij worden kan volgens Zoë alleen met heel haar wezen – ze wil niets hooghouden en is bereid om alles te verliezen.
‘Wat een kwetsbare, openhartige, spirituele en persoonlijke reis die Zoë Joncheere in dit boek heeft weten te beschrijven. Zoë Joncheere heeft een vlotte, bij tijden filosofische schrijfstijl en weet haar persoonlijke reis, inzichten en transformatie op mooie wijze te beschrijven…
…Gedurende haar reis, die gepaard gaat met vallen en opstaan, beschrijft Zoë Joncheere haar proces en inzichten die ze opdoet tijdens deze negen maanden. Ze beschrijft op levendige wijze de plekken waar ze op dat moment woont en de relatie die ze op deze plekken met mensen aangaat. Het is voor Zoë een erg confronterende reis. Zeker op liefdesgebied heeft Zoë vele obstakels te overwinnen, om haar overtuigingen los te laten. Daarbij weet ze ook haar gedachten, filosofische en spirituele kijk en ervaringen op de gebeurtenissen erg kwetsbaar en open te beschrijven. Het is best wel een intens verhaal, waardoor ik het boek meermaals even heb weggelegd om de informatie te laten bezinken. Ik heb bewondering voor haar transformatie en groei die ze in negen maanden tijd weet te maken…
…De dans van niemand is een originele en openhartige persoonlijke en transpersoonlijke reis van Zoë Joncheere. Ze beschrijft haar reis van negen maanden zonder vaste woonplek, waarbij ze verblijft op vier verschillende plaatsen. Ze weet de gebeurtenissen, relaties, haar filosofische en spirituele kijk op de wereld en de gebeurtenissen als haar gedachten open en kwetsbaar te beschrijven. Ondanks dat ik me niet altijd in haar kon verplaatsen door haar excentrieke bestaan, maakt ze gedurende deze negen maanden wel een mooie groei en transformatie door.’
uit de recensie van Kim Coenen – juni 2025