Jotika Hermsen

Biografie van de boeddhistische meditatielerares Jotika Hermsen.

Om Jotika Hermsen (1932) kun je niet heen in boeddhistisch Nederland. Maar voordat ze Jotika werd, leidde ze nog drie andere levens. Ze kwam ter wereld als Jo, oudste boerendochter in een groot rooms-katholiek gezin. Van haar 21ste tot haar 43ste was ze kloosterzuster Marie-Louise, die als eerste non de Sociale Academie deed en maatschappelijk werkster werd. Als Joke werd ze in 1978 leidster van de therapeutische cocounselinggemeenschap in Nederland. En zo’n dertig jaar geleden werd ze Jotika: leidinggevende in een Amsterdamse tempel, boeddhistisch non en — op haar eigen voorwaarden — gelauwerd meditatielerares.

De rode draad in deze levens is dat ze altijd contemplatief − beschouwend − midden in de wereld heeft gestaan, om van betekenis te zijn voor anderen. In al haar ‘levens’ was ze waarheidszoeker en pionier. Voor deze biografie sprak journaliste Frieda Pruim uitvoerig met Jotika Hermsen en met ruim veertig mensen om haar heen. Ze kreeg toegang tot Jotika’s persoonlijke archief en putte uit historische bronnen. Daarmee schetst dit boek ook een beeld van bijna een eeuw levensbeschouwelijke ontwikkelingen in Nederland.

‘Wat Jotika aan jou geeft, geeft ze aan iedereen. Dat is de rode draad van haar leven.’
– Varamitra (Theo Alkemade), boeddhistisch leraar

‘Veel vrouwen zouden niet zijn blijven mediteren als Jotika er niet was geweest.’
– Babeth VanLoo, voormalig directeur van de Boeddhistische Omroep Stichting