Mijn Jimmy
Werner Holzwarth
Vertaald door Edward van de Vendel
Geïllustreerd door Mehrdad Zaeri
Twee onwaarschijnlijke beste vrienden doen je hart smelten in dit bitterzoete verhaal, waarin een kleine vogel worstelt met de dood en uiteindelijk troost vindt in herinneringen.
Hakkie de ossenpikker woont op de rug van Jimmy de neushoorn en eet alle vervelende vliegen op. Hakkie is afhankelijk van Jimmy: voor lekkere vliegen, voor een droog plekje als het regent, en om hem te beschermen tegen stiekeme leeuwen. En Jimmy kent ook nog eens de beste moppen.
Hakkie denkt dat Jimmy onoverwinnelijk is. Maar Jimmy weet dat hij de jongste niet meer is. Om Hakkie voor te bereiden, zorgt Jimmy ervoor dat hij hun mooiste avonturen onthoudt. Het enige probleem is dat Hakkie altijd zo overdrijft!
Jimmy neemt vredig afscheid op zes woordeloze pagina’s. En wanneer Vogel een nieuwe groep ossenpikkers vindt, brengt hij zijn held tot leven met een wel heel spannend verhaal. Jimmy joeg wel drie — nee DRIEHONDERD — stiekeme leeuwen weg.
‘Al met al een prachtig verhaal dat goed laat zien dat je troost kan vinden in herinneringen van iemand.’
‘De schrijver van het alom bekende boek Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft heeft nu een boek geschreven in wel een héél ander genre. In het voorwoord schrijft hij dat hij het geschreven heeft voor zijn zoon Tim. De schrijver is op dat moment 67 en zijn zoon 5.
Het is een boek over sterven maar ook over leven want dat hoort toch echt bij elkaar. Hakkie is een ossenpikker (is een werkelijk bestaande vogel) die bij een neushoorn op de rug zit. De neushoorn weet dat Hakkie gek op hem is maar ook een beetje afhankelijk van hem, want waar moet hij anders naar toe om vliegen te vangen. Samen praten ze over alle leuke dingen die ze meegemaakt hebben. De neushoorn is ook wel afhankelijk van Hakkie de vogel want met zijn korte pootjes kan hij niet zelf de insecten verjagen die op zijn rug zitten. En dan halen ze herinneringen op die ze samen beleefd hebben. Zo zorgt de neushoorn ervoor dat Hakkie altijd aan hem kan blijven denken, zelfs als hij er niet meer is. In het prachtig uitgevoerde boek volgen dan een paar bladzijden met donkere illustraties waarop je nog net de ossenpikker kan ontdekken en daarna volgen een paar opgewekte bladzijden met een andere kleurstelling, je ziet dan dat Hakkie op een zebra staat, en hij vertelt aan de andere vogels die er bij staan de verhalen die hij heeft meegemaakt. Je hoeft met het voorlezen van dit verhaal echt niet te wachten tot er iemand in nabijheid van kinderen, erg ziek of stervende is. Prachtig geïllustreerd door Mehrdad Zaeri en vertaald door Edward van de Vendel.’
Ineke van Nispen – herfst 2024
‘Wat een ontroerend, bitterzoet, troostend en hartverwarmend verhaal dat echt je hart weet te raken. Met een summiere hoeveelheid tekst en prachtige pakkende illustraties weten Werner Holzwarth en Mehrdad Zaeri een pakkend en intens verhaal neer te zetten.
Het verhaal laat de vriendschap zien tussen twee totaal verschillende dieren die ontzettend mooi en leuk zijn weggezet. De twee totaal verschillende karakters van de dieren zijn ook direct voelbaar in hun doen en laten. Zo is Jimmy rustig en wijs en Hakkie is enorm actief en houdt ervan om te overdrijven.
Werner Holzwarth weet op simpele en heldere wijze een verhaal te vertellen over leven en sterven, rouw en troost vinden in herinneringen. Zeker de wijze hoe Hakkie met het verdriet van zijn beste vriend omgaat is prachtig, intens en goed gedaan. Daarbij weet Werner Holzwarth door de overdrijvende Hakkie het verhaal ook luchtig te maken. Want Hakkie is daarna zo vol over zijn vriend dat hij de avonturen die hij beleefde flink aandikt. Hierdoor weet het verhaal naast ontroering ook te zorgen voor een lach. Op hele simpele en heldere wijze vertelt Werner Holzwarth over de vriendschap tussen een ossenpikker en een neushoorn. Over leven, sterven, rouw, troost en herinneringen. Echt prachtig!’
Kim Coenen – herfst 2024
Wie kent Holzwarth niet? Zijn tijdloze klassieker Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft hoort tot de culturele erfenis van inmiddels minstens twee generaties kinderen. Toen Mijn Jimmy dus op mijn mat viel, was ik erg benieuwd. Zou dit een nieuwe klassieker kunnen worden?
Herinneringen blijven
Mijn Jimmy is en prentenboek van Werner Holzwarth over leven en dood, over herinneringen samen ophalen en altijd bij je te houden als de ander wegvalt. In gesprekken van twee vrienden praten ze over hun avonturen samen waarbij Hakkie graag flink overdrijft. Ze hebben samen heel veel plezier bij het ophalen van al hun herinneringen.