Een

Dit boek verwijst naar iets wat het denken mogelijk over het hoofd heeft gezien. Niet naar iets nieuws, iets wat je kunt bereiken of aan jezelf kunt toevoegen. Niet naar de goede daden die je in je leven hebt gedaan die benadrukken wat een geweldig mens je wel moet zijn.

Dat waar John Greven uit eigen ervaring over schrijft, is iets heel eenvoudigs. Het is zo voor de hand liggend, dat als je er op gewezen wordt en het ziet, je je afvraagt hoe je het ooit over het hoofd hebt kunnen zien. Hoe kon het denken zoiets overduidelijks als vanzelfsprekend beschouwen? Hoe kon de geest zo achteloos het kostbare juweel verwerpen en zich alleen richten op de weerspiegeling ervan?

Of je nu jaren gezocht hebt naar zelfrealisatie, verlichting, de Boeddhageest, God – of een ander doel dat hetzelfde impliceert –, of net aan een zoektocht begonnen bent, het maakt niet uit.

Eén – Over de bestemming die je nooit hebt verlaten nodigt ons allemaal uit om een blik te werpen op de ruimte die over het hoofd is gezien en de zoektocht te beëindigen… nu meteen.

‘Het boek neemt de zoeker, die opgesloten is in de verwarring van het denken, mee naar het onmiddellijke van de Natuurlijke Staat.

Als je het voor de hand liggende en de eenvoud van dit boek niet onderschat, is de zoektocht voorbij!’
‘Sailor’ Bob Adamson in het voorwoord bij dit boek

Uit het boek:

Het leven gaat door met ogenschijnlijk goede en slechte tijden. De ene dag ben je heel gelukkig en heb je het gevoel dat je volledige controle hebt over je leven. De volgende dag, of misschien al een seconde later, verandert alles en voel je ineens dat je helemaal geen greep hebt op je leven, en alles stort in elkaar. Het denken komt te hulp met dezelfde aanbevelingen als altijd. Het vertelt je dat je iets meer of iets minder nodig hebt van iets om je voldaan te voelen. Alleen wanneer… (vul in)… zal ik gelukkig zijn.

Dit is duidelijk een constante cyclus, maar een cyclus die blijft doorgaan omdat het schijnbaar zo werkt en het nooit echt wordt onderzocht. Het denken verneemt iets aantrekkelijks, of het nu gaat om een persoon, een plek of een ding en jij moet het hebben of jij moet het doen. Zodra je dat in je bezit hebt, denk je eindelijk even rust te hebben, maar dan ontdek je weer iets anders dat

je leven beter of completer zal maken. Dan wordt dat de volgende obsessie, of het volgende doel om de leegte te vullen. Dat kan een nieuwe auto zijn, nieuw werk, een nieuwe relatie of spirituele verlichting. Bij zijn vergeefse pogingen om greep op alles te krijgen en geluk voor zichzelf te bemachtigen, raakt het denken nooit voldaan. Zelfs als het er naar uitziet dat het erin geslaagd is… één minimale verandering en de hele zaak stort in elkaar. Als het denken een ervaring als ‘heel erg’ bestempelt, kan de persoon zich rampzalig voelen en zich in een leven van heel veel pijn en leed storten, kennelijk niet in staat zich los te maken van de slavernij van het denken.

In de fysieke, emotionele en mentale wereld staat er één ding onomstotelijk vast: dingen gaan niet alleen veranderen, ze zijn al elk moment aan het veranderen. Zie je het probleem? Terwijl het denken probeert iets blijvends te worden en te bereiken, is het zelf als een huis dat gebouwd is op drijfzand. Het denken is zelf altijd aan het veranderen. Soms veranderen zelfs rotsvaste overtuigingen over de werkelijkheid. Er is zelfs een woord uitgevonden om een radicale verschuiving in het denken weer te geven: paradigmaverschuiving.

Denk eraan: wat niet verandert, is echt. Wat verandert, is alleen maar een verschijnsel.