Het gelukkige kind

Steven Harrison, auteur van o.a. Zoek geen antwoord, Doe niets en Eén-zijn in relaties, richt zich in Het gelukkige kind op opvoeding. In dit revolutionaire boek stelt hij dat kinderen een natuurlijke aanleg hebben om te leren en dat we hen daarom meer vrijheid en erkenning kunnen geven in hun eigen opvoedingsproces. 

De auteur meent dat we er goed aan doen om de huidige vorm van onderwijs waarin kinderen tot onderdelen van het economisch productieproces worden gevormd, te veranderen in een actief experiment dat de creativiteit van het hele kind aanspreekt. ‘We zijn, aldus Steven Harrison, zo druk bezig geweest onze kinderen te onderrichten, dat we de kern van het onderwijs over het hoofd zien, namelijk: het scheppen van een gelukkig leven. Een gelukkig leven wensen we tenslotte niet alleen onze kinderen toe, maar ook onszelf.’
In dit visionaire en sociaal kritische boek beschrijft Harrison niet alleen een totaal nieuwe kijk op opvoeding maar ook de mogelijkheid om op een andere manier naar onze families, gemeenschappen en werkplek te kijken, met als doel samen echt gelukkig te worden. De volgende thema’s komen o.a. aan de orde:

– Leren en blijdschap
– Wie is de opvoeder?
– Leer met mislukkingen om te gaan
– Leer zonder angst
– Leren en gedrag
– Het individu en de maatschappij
– Vrijheid en verantwoordelijkheid
– De diepe kennis van ‘niet weten’

Steven Harrison is de oprichter van The Living School in Boulder, Amerika, waar de principes uit dit boek worden toegepast.

Quotes

‘Dit is een van de meest radicale boeken over opvoeding die ik ooit gelezen heb, omdat het grote vraagtekens plaatst bij de ideeën die wij als samenleving hebben over opvoeding en het doel ervan.’
Lezersreactie op amazon.com

‘Het belangrijkste doel van de opvoeding van een kind is volgens Harrison dat het gelukkig wordt en niet dat het een goede baan vindt. Hij laat zien dat het onderricht op scholen gebaseerd is op angst en dat het de benieuwdheid en creativiteit van kinderen onderdrukt.’
Lezersreactie op amazon.com

Uit het boek:

Dit boek is voortgekomen uit het diepgaande onderzoek en de discussies die zijn voorafgegaan aan de oprichting van de educatieve gemeenschap The Living School in Boulder, Colorado. Toen we de ingewikkelde vragen over het opvoeden en onderrichten van kinderen, over autonomie en verwantschap en de versnipperde samenleving onder ogen kwamen, was het duidelijk dat de uitdaging die we voor ons hadden – een levende leergemeenschap te scheppen – ons naar terra incognita zou voeren (…)

In een wereld van immense en complexe uitdagingen kunnen we met zekerheid zeggen dat we geen eenduidige antwoorden hebben gevonden. We hebben werkhypothesen, stopmiddelen, pleisters en een heleboel excuses, maar geen oplossingen voor onze wereldproblemen.

We hebben wel een bron die we amper hebben aangesproken, en het is een opmerkelijke prestatie dat we erin zijn geslaagd om die bijna totaal te onderdrukken via onze openbare instituten en overheidsinstellingen. We beschikken over het menselijk potentieel voor immens creatieve en transformerende benaderingen van de uitdagingen van het leven, voor nieuwe vormen van leven en zijn, die welig tieren in het domein van de verbeelding en van de holistische overwegingen van het bewustzijn.

Als er oplossingen bestaan, zullen ze worden aangetroffen in de ongebonden, onverdeelde expressie van een warm en bewust menselijk wezen dat geen eilandje is: het gelukkige kind dat is uitgegroeid tot een volwassene met een geïntegreerde intelligentie, wiens innerlijke en uiterlijke expressie één is, wiens denken geen meester maar onderdaan is, en wiens individuatie verbonden is met het hele leven.