Ontwaken in de droom

Schuilt er een belofte in het bewust worden van mijn ware natuur? Kan ik verwachten dat dit mijn leven verrijkt? Word ik dan een beter en succesvoller mens? Kortom, hoe is het leven na zelfrealisatie of verlichting? Schijnbaar redelijke vragen die vaak opkomen tijdens iemands zoektocht.

Maar, meent Leo Hartong, deze vragen zijn gebaseerd op de misvatting dat er zoiets bestaat als een afgescheiden individu, dat door inspanning en zuivering iets kan bereiken wat men verlichting noemt. Volgens de auteur – en meer algemeen vanuit de visie van non-dualiteit – zijn dit soort inspanningen zinloos wanneer je tot de werkelijkheid van het bestaan wilt doordringen.

‘In Ontwaken in de droom leidt Leo Hartong de lezer met zachte maar vaste hand tot het zien van hun oorspronkelijke en eeuwige natuur’, aldus Tony Parsons in het voorwoord bij dit boek. Om te beginnen zet de auteur duidelijk uiteen wat hij met het boek beoogt en door de tekst heen bekruipt je als lezer het gevoel dat je een brief leest van een vriend die op zachtaardige maar hartstochtelijke wijze graag iets heel duidelijk wil maken. Terwijl de auteur zijn inzicht in het mysterie met ons deelt, wisselt hij zijn ideeën af met toepasselijke en verhelderende citaten uit traditionele en hedendaagse teksten.

‘Ontwaken in de droom is geschreven met een helderheid van inzicht, die men zelden aantreft in de huidige veelheid van gepubliceerde ontboezemingen die claimen een uiting van wijsheid te zijn (…) Het een vreugde om deelgenoot te zijn van Leo’s exploratie.’
Tony Parsons

‘Leo’s persoonlijke verslag van bewustwording van wat is, heeft de zoete geur van Waarheid … Geniet ervan!’
Isaac Shapiro

‘Dit is een verbazingwekkend helder boek wat je verwijst naar het onmiddellijke en ondubbelzinnige besef dat je al “Thuis” bent (en er altijd al was). Eén op de tien miljoen boeken gaat echt tot op de bodem. Dit is er zo één! Leo gaat rechtstreeks naar de kern van de zaak. Ik beveel dit boek van harte aan.’
Joan Tollifson

Uit het boek:
Voordat we wisten dat de aarde rond was, leek het volstrekt logisch om uit te willen zoeken waar je terechtkomt als je over de rand van de aarde zou vallen. Maar met onze hedendaagse kennis is deze vraag irrelevant.
Indien het mogelijk was om terug te reizen in de tijd, had je de vraagsteller geen simpel antwoord kunnen geven, maar had je hem eerst moeten uitleggen dat de aarde in feite rond is en dat het onmogelijk is om ervan af te vallen. Dit zou uiteraard tegen zijn gezonde verstand indruisen en wijzend naar de horizon zou hij volhouden dat hij duidelijk kon zien waar de aarde eindigt. Het verzoek aan de vraagsteller om zich het perspectief van een astronaut voor te stellen, zou waarschijnlijk gezien worden als een afleidingsmanoeuvre van de vraag die hem bezighoudt: ‘Wat gebeurt er als je over de rand van de aarde valt?’
Houd dat in je achterhoofd, terwijl ik je ga vertellen wat je van verlichting kunt verwachten. Mocht het antwoord in eerste instantie teleurstellend zijn, lees dan toch even verder en zie of je tot het punt komt waarop je teleurstelling omslaat in helderheid.
Daar gaan we dan. Het antwoord is dat je er niets door zult bereiken, omdat verlichting de realisatie is dat er geen jij bestaat die de verlichting deelachtig kan worden, en dat jouw gevoel van afzondering en individualiteit een illusie is. Dit antwoord gaat waarschijnlijk regelrecht tegen je eigen ervaring in. Je hebt geleerd dat jij deel uitmaakt van een evolutionair proces, waarbinnen de wet van het recht van de sterkste geldt en dat jij, koste wat kost, je genen moet doorgeven aan de volgende generatie. Misschien ben je er wel van overtuigd dat de kunst van het leven schuilt in het verbeteren van jezelf en je levensomstandigheden(…)

In teksten van (…) non-dualistische systemen, zoals zen, advaita, dzogchen of taoïsme, kun je ontdekken dat zelfrealisatie juist je verlossing is van de zoektocht die je tot het lezen van deze bladzijden heeft gebracht en dat ze je bevrijdt van je geloof in een afgescheiden zelf of ego. De essentie van het verhaal is dat niets hoeft te veranderen, dat dit – zoals het is – het reeds is; vaak uitgedrukt in de zin: ‘Vóór verlichting: hout hakken en water dragen, na verlichting: hout hakken en water dragen.’