De boeken van Samsara

Het verbaast me altijd weer opnieuw hoeveel boeken er worden gepubliceerd over datgene waar niets over te zeggen valt (en dat je met een mooi woord non-dualiteit zou kunnen noemen). Het kan niet en toch gebeurt het. Hoe kan dat?

Non-dualiteit is niet iets wat je kunt uitleggen of begrijpen, je kunt het zelfs niet beschrijven of aanwijzen. Zelfs alleen maar zeggen dat non-dualiteit nou juist datgene is wat niet uitgelegd, begrepen, beschreven of aangewezen kan worden, slaat al de plank mis (al klopt het wel).

Stilte, de immense kracht van stilte.

Maar het is natuurlijk zo dat woorden altijd een betekenis hebben en dat wie woorden gebruikt in feite op zoek is naar ‘wat het allemaal te betekenen heeft’. En daarvoor zijn woorden uitstekend geschikt. Woorden hebben namelijk de magische eigenschap dat ze, wanneer ze de grenzen van hun mogelijke betekenissen hebben bereikt, ontploffen. Paf! En dan…. dan is plotseling de stilte hoorbaar, die al die tijd, tussen, onder en in die woorden op haar kans gewacht heeft.

Stilte, de immense kracht van stilte.

Boeken over non-dualiteit staan bol van die stilte. Ze spreken de taal van de stilte en communiceren in die stilte met de lezer, die misschien denkt dat het woorden zijn die hij tot zich neemt, maar die ondertussen stilte aan het indrinken is, pure, onverdunde stilte.

Heb ik nu iets verklaard? Nee, ook deze verklaring verklaart niets. Maar misschien is het wel zo dat er ook niets verklaard hoeft te worden. Verbazing, verwondering, het is genoeg. Verklaringen zijn een extraatje, waar de een meer behoefte aan heeft dan de ander en waar sommigen zelfs een uitgesproken hekel aan hebben.

De boeken van Samsara en andere uitgeverijen van non-dualiteit verklaren niets. Ze gaan nergens over. Maar dat is nou juist hun grote kracht en de reden dat ze door iedereen die ergens naar op zoek is gelezen moeten worden. Misschien wordt de stilte in zelfs de meest rumoerige woorden dan voelbaar, hoorbaar, tastbaar. En wordt duidelijk dat ‘ergens naar op zoek’ eigenlijk ‘nergens naar op zoek’ is.

Een spel met woorden? Ja! Maar het gaat niet om de woorden, het gaat om de stilte. Altijd. En die zit in de woorden.

Paul van der Sterren