De eenvoud van Zijn

 Je verlichte natuur als startpunt, middelpunt en eindbestemming

Toen ik een uitnodiging kreeg van Samsara om een blog te schrijven, voelde ik een blije ‘ja’. Dat deze blog een innerlijke snaar in jou mag raken en in beroering mag brengen. De snaar van jouw zijn.

Zijn

Het fijne aan zijn is dat je er niets voor kunt en hoeft te doen. De kat in mij spint van genoegen en tevredenheid in die realisatie en rekt zich nog eens lekker uit, om weer zalig te ontspannen. Al je ervaringen, je huis, vrienden, werk, je to-do lijstje, het eten dat je eet… alles is gemaakt van (bewust)zijn. En wat je ook doet of laat, waar je ook heengaat, wat je ook ontvlucht of wat je ook omarmt, het is gemaakt van hetzelfde zijn. Voel je al iets van een heerlijk diepe uitademing als je dat leest?

Het is een beetje te vergelijken met het starten van je middelbare school met je diploma al op zak. Wetende dat het echt oké is om te gaan experimenteren, ontdekken, in zeven sloten te gaan lopen en er weer uit te krabbelen. Wat voor ervaringen je ook opdoet en wat je ook ontdekt, het heeft geen invloed op het behalen van je diploma. Zelfs als je bang bent dat je helemaal niets meer gaat doen en niet meer uit bed zult komen. Ook dat is helemaal oké, dan doe je daar ervaring mee op. Of dat een fijne ervaring zal zijn betwijfel ik, maar daar kom je maar op één manier achter, toch?

‘Wat je ook doet of laat, waar je ook heengaat, wat je ook ontvlucht of wat je ook omarmt, het is gemaakt van hetzelfde zijn.’

Je startpunt

Mensen maken van zijn vaak een einddoel om te behalen. Maar zijn en je verlichte natuur vormen je startpunt, middelpunt en eindbestemming. Je kunt niet ‘niet-zijn’. De vraag is natuurlijk of je je dat realiseert. Omdat het, zolang je het niet (volledig) realiseert, aan je trekt als een zenuwpijn. Maar ik dwaal af – terug naar het start- en tevens eindpunt. Jouw zijn. Het leest nu deze woorden, hoort wellicht geluiden in de ruimte om je heen… Vogelgeluiden van buiten? Geluiden van buren, mensen die buiten voorbij lopen of fietsen? Een zacht zoemen? Merk je hoe je bewustzijn ruimer voelt wanneer je geluiden opmerkt? Dat komt omdat je opent voor wat er is (aan geluiden) en doordat je niet meer volledig opgaat met je aandacht in wat je denkt dat er is. Hierdoor licht zijn op, ofwel de is-heid van het leven. De is-heid is er dus al, maar nu merk je die ook op.

Voor het denken is dit te eenvoudig

De eenvoud van zijn is voor het denken en het doen gewoonweg niet te bevatten. Het zal van alles opwerpen om je aandacht opnieuw te vangen in doen. Want zo eenvoudig kan zelfrealisatie niet zijn. Openen voor wat er is in dit moment… dat kan HET niet zijn. Want? Wat zou er nu anders moeten zijn? Wat mis je in dit moment?

‘Ja, maar…’

In werkelijkheid ben je dus al bij je start en eindbestemming. Bevrijdend? Teleurstellend? Ik schat de kans vrij groot in dat er vroeg of laat een ‘Ja, maar…’ zal opkomen. En terecht. ‘Ja, maar hoe zit het dan met mijn verlichte natuur als ik me daar niet bewust van ben? Ja, maar hoe zit het dan met alles wat ik aan onvrijheid ervaar?’ Let op, ik ga nu afdwalen. Dus als je merkt dat je daardoor opgaat met je aandacht in het denken, keer dan terug naar zijn. Lees de woorden dan vanuit zijn in plaats vanuit het denken. Hoe? Merk hoe de woorden in jou verschijnen, voel dat je een keuze hebt om er helemaal in op te gaan met je aandacht. Of om te bemerken dat de woorden in jou verschijnen.

‘Ga je op in verhalen?
Of gaan verhalen op in jou?’

Je hebt vast wel eens gehoord dat een ‘Ja, maar…’ eigenlijk een ‘nee’ is. En met een dergelijk onbewuste ‘nee’ sluit je je innerlijk subtiel af voor wat er is en ga je daartegen in verzet. Het maakt duaal (tegenstrijdig) wat in werkelijkheid onverdeeld is. (Dat is overigens wat anders dan het stellen van een heldere, onverdeelde nee.) Je aandacht vernauwt zich tot wat je denkt dat er is met spanning en lijden als gevolgen. Duizelt het je denken al?

Een innerlijke nee

Toch is deze nee belangrijk. De nee is er niet voor niets, anders zou die er niet zijn. Om de volledigheid van zijn te belichamen in het dagelijkse leven is radicale eerlijkheid over de innerlijke nee’s namelijk cruciaal. Het zijn de momenten dat je het gevoel hebt dat het leven tegen je is, in plaats van voor jou. Gespiegeld in wat je meemaakt. Het goede nieuws is dat deze innerlijke nee’s de onmiddellijke realisatie van zijn niet in de weg staan. Je kunt ieder moment de shift maken van doen naar zijn. Tegelijkertijd geeft een innerlijke nee nog een beleving van dualiteit in je dagelijkse leven. Je zal dan merken dat, zodra je aandacht verslapt, je op dat thema weer in een identificatie met de persoonlijkheid terechtkomt. Waarmee dualiteit en lijden weer je ervaring vormen. De gedachten en ervaringen vormen dan een ogenschijnlijke barrière die voor je wezenlijke natuur van één-zijn lijken te staan.

In de spiegel kijken

Eigenlijk is het enige wat op deze momenten nodig is, in de spiegel van het leven kijken. Om eerlijk te kijken naar wat je gespiegeld ziet en wat je daarover gelooft. Dat verhaal is je poort naar één-zijn, en het opent zich zodra je het doorziet als illusie. Niet mentaal vanuit het denken. Dat zorgt alleen maar voor nog meer verhalen en een innerlijke dialoog. Maar vanuit bewustzijn, vanuit je hart. Het verhaal/de poort is niet echt, maar tot je dit ook daadwerkelijk doorvoelt lijkt het wel zo en reageert je innerlijk systeem ook alsof het wel zo is.

Ieder heeft zo zijn eigen manier om door verhalen heen te kijken en overtuigingen te ont-haken. Een ont-haker die ik je van harte aan kan raden is het zelfonderzoek Vragen naar Vrijheid. Waarover je kunt lezen in de boeken Het ja-gevoel en Mees en de magische poort en op mijn site www.lindarood.com. En in het boek Van doen naar zijn neem ik je direct mee naar zijn. Ik ontmoet je daar graag.

Liefs,

Linda Rood

Linda Rood ontdekte het ja-gevoel en leerde erop koersen. Een persoonlijke crisis vormde een wake-up call die leidde tot een verregaande transformatie. Ze stopte met ploeteren en gaf zich over aan het leven, een zich eindeloos verdiepend proces waarin steeds meer ruimte ontstond voor innerlijke vrede, verstilling en vrijheid.

Naast het inspireren met haar boek, artikelen en Facebook-pagina begeleidt ze mensen bij het zich vrijmaken van belemmerende overtuigingen en gewoonten door het meditatief zelfonderzoek met de door haar ontwikkelde Vragen naar Vrijheid. Ze geeft niet alleen individuele sessies, maar organiseert ook regelmatig meditatieve bijeenkomsten, stiltedagen en trainingen. Bij uitgeverij Samsara verschenen van haar de boeken Het ja-gevoel en Van doen naar zijn.

Het Ja Gevoel Linda Rood nu in de boekhandel

Geïnteresseerd?

Bekijk ook deze boeken