–
‘‘Het “ik” is één en dezelfde ervaring in alle mensen; de harmonie die in iedereen te vinden is; de liefde zelf.’
‘‘Het “ik” is één en dezelfde ervaring in alle mensen; de harmonie die in iedereen te vinden is; de liefde zelf.’
‘Het “ik” is één en dezelfde ervaring in alle mensen; de harmonie die in iedereen te vinden is; de liefde zelf (…) Wie het “ik” herkend heeft zoals het wezenlijk is, ziet het als basis van alle zekerheid, zelfs in angstgevoelens; hij ziet het zelfs ook als het “kennen” en als “harmonie” in ogenschijnlijke onwetendheid en disharmonie. Zoals de zon zijn eigen licht weerkaatst ziet tegen de planeten, zo ziet hij zichzelf als alles in allen. Als het ene, onveranderlijke en essentiële element in de veelvoudigheid van de wereld.’
Wolter Keers (1923-1985) wordt gezien als de Nederlandse pionier van de advaita vedanta. In de jaren ’50 van de 20e eeuw, een tijd dat er in het Westen nog bijna niemand van Ramana Maharshi, Shri Nisargadatta of Krishna Menon had gehoord, reisde Wolter Keers al door India om deze mensen te bezoeken.
Wolter Keers werd leerling van Ramana Maharshi en Sri Krishna Menon en begon rond 1970 zelf bijeenkomsten te leiden. Eerst in Brussel, waar hij werkte bij de EEG, en in Gent. Later ook op diverse andere plaatsen in Nederland en België.
Keers schreef een aantal boeken en was hoofdredacteur en auteur van vele artikelen in de tijdschriften: Yoga kroniek en Yoga en Vedanta. Later gaf hij een eigen tijdschrift uit: Yoga Advaita (1977-1982) en Advaita (1983-1985). Er verschenen ook artikelen van hem in The Mountain path en in Être.
Ook vertaalde Keers de boeken Ik Ben en Zijn van Sri Nisargadatta. Hij introduceerde Jean Klein en Douglas Harding in België en Nederland.
Meer